دکتر مهراب رجبی: جایگاه و قدمت علمی البرز مایه مباهات است

به گزارش روابط عمومی دانشگاه جامع علمی کاربردی البرز؛ دکتر «مهراب رجبی» البرز پژوه برجسته کشور ضمن تبریک و آروزی توفیق برای روسای جدید دانشگاه علمی کاربردی البرز با قرائت دوبیتی از باباطاهر گفت: همانطور که اکثر ادبا و بزرگان نیز بارها گفته‌اند آنچه از ما به یادگار می‌ماند، باقیات الصالحات است. به قول باباطاهر فقط آنان که در این دشت زندگی آلاله می‌کارند به بقای جاودان و نام نیک خواهند رسید. شما که به عنوان مسئول و کارگزار و خدمتگزار در نظام دانشگاه علمی کابردی مشغول انجام وظیفه هستید، بدانید که رسالت مهم و ارزنده شما همان کشت آلاله و تربیت دانشجویان به عنوان آینده‌سازان میهن است. 

دکتر رجبی در بخشی از سخنان خویش گریزی به تاریخچه زبان البرزنشیان زد و در ادامه با بیان تاریخچه‌ای از قدمت آموزش و پرورش استان البرز به مقایسه البرز و تهران به عنوان دو برادر پرداخت و گفت: تهران برادر بزرگ البرز به عنوان پایتخت بسیاری از مزایا و مواهب این استان را به نفع خود مصادره کرده است درحالی که هنوز هم البرز دارای ویژگی‌های منحصر به فردی است.

وی افزود: مزیت پایتخت بودن تهران در بسیاری جهات مشهود است، به عنوان مثال، بزرگراه 11 کیلومتری صدر در ۱۱ ماه احداث می‌شود؛ درحالیکه در البرز  احداث ۱۱ کیلومتر اتوبان ۴۰ سال طول کشیده و هنوز کامل نشده است! چرا ؟! این مشکلات از آنجایی ناشی می‌شود که هنوز تهران، البرز را به عنوان برادر خود  قبول ندارد و تمام سهم و حق البرز را از آن خود می‌داند.

وی ادامه داد: سال ۱۲۹۶ دانشکده پردیس و منابع طبیعی کرج آغاز به کار کرد در حالیکه 20 سال قبل همان دانشکده به عنوان مدرسه برزگران که بعدها به نام مدرسه فلاحت نام گرفت، در کرج تاسیس شده بود و در سال 1306 به عنوان دانشکده شناخته شد. این در حالیست که برادر بزرگ البرز، تهران، تازه سال ۱۳۱۳ صاحب دانشگاه شد! تمام درختان خیابان ساعی را دکتر ساعی همینجا در وسیه البرز پرورش می‌داد که این نشانگر خاستگاه مهم کشاورزی و نهالکاری البرز است.

رجبی در بخش دیگری افزود: همین الان آب و نان تهران را البرز می‌دهد از آرد و ماکارانی گرفته تا دو رود کرج و طالقان که همه پیشکش پایتخت می‌شود و همچنان تهران نمی‌پذیرد که برادر مستقل و ثروتمندی بنام البرز دارد. 

رئیس بنیاد البرز شناسی گفت: تهران بزرگ حتی شهروند نداشت و همه کسانی که اینک پایتخت‌نشین هستند از شهرهای مختلف به سمت تهران مهاجرت کردند و تهران را ساختند. در این هجرت دو برادر طالقانی کتابی به نام سفرنامه «برادران امیدوار» را نوشتند که بعد از سفرنامه ناصر خسرو مهمترین سفرنامه معاصر است. در همین زمان عباس شهری  نیزکتابی به نام «تهران قدیم یا از خشت به خشت» را نوشت و اینگونه تهران صاحب کتاب و نشر شد آن هم به لطف همان دو برادر طالقانی!

وی افزود: این در حالیست که ما در البرز مبادله دانشجو با دانشجو داشتیم. حوزه علمیه در نجم‌آباد نظرآباد و حوزه علمیه کهن در اشتهارد برای اولین بار در تاریخ هم استاد مبادله می‌کردند و هم دانشجو. اولین مرکز اسناد را در دربار صفویان یک طالقانی به نام ملا نعیمای کرکبودی درست کرده بود که کتابدار، کتاب‌بان و سندبان حکومت صفوی بود که ده بار شتر مرکز اسناد را در حمله افغان‌ها، به کرکبود منتقل کرد. سه عضو کنونی ناسا در همین کرکبود متولد شده‌اند. 

وی خطاب به رئیس، اساتید و مسئولان دانشگاه علمی کاربردی گفت: حال خودتان به جایگاه و مقام علمی جایی که در آن به عنوان رئیس دانشگاه مشغول شده‌اید، بیشتر پی ببرید. واقعا باور کنید در چه جایی درس می‌دهید که باید مضاعف تلاش کنید. قطعا کار کردن در چنین جایگاه فاخری سخت و البته مایه مباهات است.